" မေဟာင္းေသးတဲ့ ပံုျပင္ "
တစ္ခုေသာ တနဂၤေႏြေန႔ျဖစ္၏။ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း အလုပ္နားရက္ျဖစ္သည့္အတြက္ အိမ္ရိွ စာအုပ္စင္မွ စာအုပ္တစ္အုပ္ျဖင့္ ၿငိမ္ခ်မ္းေနေလရာ အဆိုပါစာအုပ္အတြင္းမွ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္အား မ်ားစြာ သေဘာက်လွသည္ျဖစ္သျဖင့္ ဆက္စပ္ရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ ေနရေတာ့သည္။
" အခါတပါး၌ ဗရာဏသီျပည္ရိွ ဒီသာပါေမာကၡႀကီးတစ္ဦးသည္ အက်င့္သီလအရာတြင္ အားနည္းေနေသာ မင္းသားတစ္ပါးအား ပညာေပးလိုသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မင္းသားႏွင့္အတူ လမ္းေလ်ာက္လာေလ၏။ တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ ဆရာႀကီးက တပည့္အား လမ္းတြင္ေတြ႔ရေသာ အပင္ေပါက္ခါစ ေညာင္ပင္ေလးအား ႏုတ္ေစရာ တပည့္လည္း လက္မ လက္ညိဳးျဖင့္ အသာအယာ ႏုတ္ယူႏိုင္ေလ၏။ ဆရာႀကီးလည္း ဘာမွ်မေျပာဘဲ ဆက္ထြက္လာၾကျပန္ေလ၏။ တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ တစ္ေတာင္ခန္႔ရိွ ေညာင္ပင္ကိုေတြ႔ရာ ဆရာႀကီးမွ ႏုတ္ခိုင္းျပန္ေလ၏။ တပည့္လည္း အသာအယာႏုတ္ယူရာ မရသျဖင့္ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားစိုက္ႏုတ္ယူရေလသည္။ ထိုေနာက္ ဆရာတပည့္တို႔လည္း ဆက္ထြက္လာၾကျပန္ရာ တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ လူတစ္ရပ္ခန္႔ေညာင္ပင္ကို ေတြ႔ျပန္ေလ၏။ ဆရာကႏုတ္ေစရာ တပည့္မွ မည္သို႔အားအင္ကိုသံုးေစကာမူ ႏုတ္မရဘဲရိွေလ၏။ သို႔ေသာ္ အကိုင္းအခက္မ်ားအား ခ်ိဳးယူသုတ္သင္ပါက အျမစ္မျပတ္ေသာ္လည္း အပင္မရွင္ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္မည့္အေၾကာင္း ဆရာႀကီးအားေျပာေလလွ်င္ ဆရာတပည့္တို႔ ဆက္ထြက္ၾကျပန္၏။ ခဏအၾကာတြင္ အရိပ္အဝါသေကာင္းၿပီး အကိုင္းအခက္အလက္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ လူငါးဦးဖက္စာမွ်ႀကီးမားေသာ ေညာင္ပင္ႀကီးအား ေတြ႔ျပန္ရာ ဆရာႀကီးက တပည့္အား ႏုတ္ယူရန္ေျပာျပန္၏။ တပည့္လည္း မည္သို႔မွ် မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း အကိုင္းအခက္ အလက္ပင္ မဖယ္ရွာႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာျပေလ၏။ ထိုအခါ ပါေမာကၡဆရာႀကီးမွ တပည့္အား မေကာင္ေသာအေတြး အႀကံ မေကာင္းေသာစိတ္ဓါတ္ တို႔အား မေကာင္းသည္ကို သိသည့္ႏွင့္ ပယ္သတ္သုတ္သင္သင့္ေၾကာင္း။ ထို႔သို႔အစ အခ်ိန္တြင္ အသာအယာ သုတ္သင္ႏိုင္ေၾကာင္း။ အခ်ိန္ၾကာလာသည့္ႏွင့္အတူ မေကာင္းသည့္ အေတြး အႀကံတို႔သည္ ေညာင္ပင္ကဲ့သို႔ ႀကီးလာသည္ျဖစ္ရာ ေနာင္အခ်ိန္တြင္ ဘဝအတြက္ မည္သို႔မွ် မသုတ္သင္ႏိုင္ဘဲ ပ်က္စီးရမည္ျဖစ္သျဖင့္ မေကာင္းသည့္အရာအား အျမစ္မတြယ္မီ ရွင္းလင္ပစ္ရန္လိုေၾကာင္း ဆံုးမေလေတာ့သည္။ တပည့္မင္းသားလည္း ဆရာႀကီးအား ေက်းဇူးအထူးတင္လ်က္ မေကာင္းေသာ စိတ္အႀကံတို႔အား ျပဳျပင္ယူရာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ မင္းက်င့္တရားႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ဧကရာဇ္မင္းတစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့ေလသည္" ဟူေသာပံုျပင္ေလးျဖစ္ေလ၏။
ထိုပံုျပင္ကေလးက မ်ားစြာေကာင္းလွေလ၏။ ေခတ္မီွေနသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္၏။။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္လည္း လူျဖစ္သျဖင့္ အမွားမကင္းႏိုင္ သကဲ့သို႔ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မာန တို႔သည္လည္း မကင္းႏိုင္သည္သာ ျဖစ္ရာ လူေလာက လူ႔သဘာဝအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ မိမိလုပ္ကိုင္ ႀကံစည္ေသာအရာသည္ မွားေနၿပီးဟု သိရိွပါက အမွန္အား ျပင္ဆင္ရန္ ခ်က္ခ်င္းေဆာင္ရြက္ရမည္ ဆိုသည့္အသိအား ေတြးေနရၿပီျဖစ္၏။ လူငယ္တို႔သည္ မေကာင္းေသာ အရက္ေသစာ မူယစ္ေဆးမွအစ ေလာင္းကစားအပါအဝင္ မေကာင္းဟုသိသည္ႏွင့္ ေညာင္ပင္ေပါက္အရြယ္မွ စရွင္းလင္းမွသာ ၿငိမ္းေအးၿပီး ေအးခ်မ္းသည့္ ဘဝကို ရရိွမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကြ်ႏ္ုပ္ရင္တြင္ အေတြးမ်ားျဖင့္ စိတ္နယ္ကုန္ခဲ့ေတာ့သည္. . .
ကြ်ႏ္ုပ္၏အေတြးသက္သက္ပင္ျဖစ္သည္။ လူတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခံယူခ်က္ အျမင္မ်ား တူညီလိုက္မည္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။
အေတြးမ်ားျဖင့္ ရိွေနစဥ္ အိမ္ေရွ႕လူေခၚေခါင္းေလာင္းမွ အသံျမည္လာရာ ကြ်ႏ္ုပ္၏အေတြးမ်ားအား ခဏထားလ်က္ တံခါးဖြင့္လိုက္ရာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေက်ာင္းဆရာႏွင့္ သူ႔မိတ္ေဆြတို႔သည့္ အိမ္ထဲသို႔ဝင္ေရာက္ရင္း ဒီကေန႔ အားၾကသည္ ျဖစ္ရာ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုတပ္ၿပီး စာကားေျပာၾကမည္ဟု ဆိုေလသျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္လည္း ထိုပံုျပင္ကေလးအား ျပန္လည္ေျပာျပရေလေတာ့သည္။
LazyCat
No comments:
Post a Comment