" ကိုယ္႔အေတြးနဲ႔ကိုယ္ "
မိုးရာသီ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ေတြထဲကတစ္ရက္မွာ......
၈ႏွစ္အရြယ္ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းနဲ႔အိမ္နဲ႔ကို မည္သူ႔အကူအညီမွ်မလိုပဲ တစ္ေယာက္တည္းသြားေနက်ျဖစ္လို ့
ယေန႔လည္း သူ႔ဘာသာသူ ေက်ာင္းကို တစ္ေယာက္တည္း ေအးေအးေဆးေဆး လမ္းေလွ်ာက္သြားေနတယ္။
သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ " ဒီေန႔ေတာ့ မိုးမရြာေတာ့ဘူးထင္တယ္......
ေနေတြလဲသာျပီး မိုးသားေတြလည္း မေန႔ကထက္စာရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးရွင္းေနတယ္။ ေလလည္း ဒီေန႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ကိုျငိမ္ေနတယ္.....။ မေန႔ကနဲ ့တျခားစီပဲ.............။ "
ဒီလိုနဲ ့ ညေနေက်ာင္းဆင္းတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့
ကေလးမေလးထင္သလို ရာသီဥတုက မနက္ေက်ာင္းလာတုန္းကလို မဟုတ္ပဲ
ေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ခုလံုးလဲ အရပ္ရွစ္ခြင္အံု႔မႈိင္းေနကာ ေလေတြကလည္း ကေလးမေလး မိုးရြာရင္ေတာင္ ထီးမႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တိုက္ခတ္ေနပါတယ္။
ဒီၾကားထဲပိုဆိုးတာက အံုးမိႈင္းေနတဲ့ ေကာင္းကင္ၾကားမွ
တစ္ေလာကလံုး လင္းကနဲ ျဖစ္သြားေအာင္ အဆက္မျပတ္ ပစ္ခတ္ေနတဲ့ မိုးၾကိဳးေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကေလးမေလးကေတာ့ ဒါေတြအားလံုး သူနဲ႔မဆိုင္သလို အိမ္အျပန္လမ္းကိုသာ မ်က္ႏွာမွအျပံဳးမပ်က္ပဲ ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းလာေနပါတယ္။
အိမ္မွ မေအျဖစ္သူကေတာ့ ရာသီဥတုအေျခအေနေၾကာင့္ သမီးျဖစ္သူ ေၾကာက္ရြံ႕ေနမည္ကိုေတြးကာ... ယေန႔ေတာ့ ေက်ာင္းသြားၾကိဳမွျဖစ္မည္ ဆိုျပီး ကားကိုအလွ်င္အျမန္ေမာင္ျပီး သမီးငယ္၏ ေက်ာင္းျပန္လမ္းကို ေမာင္းထြက္လာပါတယ္။
ရင္ထဲမွာေတာ့ သမီးငယ္ေလး ေၾကာက္ေနမည္ကိုေတြးျပီး ပူေလာင္ေနေပမယ့္ သမီးငယ္ကို လမ္းမွာ ေတြ႔လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သမီးျဖစ္သူက မ်က္ႏွာမွာျပံဳးစိျပံဳးစိနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္လာေနတာကို ၾကည့္ျပီး အံ့ၾသသြားပါတယ္။
ကားတံခါးကိုဖြင့္ျပီး သမီးငယ္ကို ကားေပၚေခၚလိုက္ေတာ့ မေနႏိုင္ပဲ
" ဘာလို ့ဒီေလာက္မိုးၾကိဳးေတြပစ္ လွ်ပ္စီးေတြလက္ေနတာေတာင္
သမီးကျပံဳးျပီး ေအးေအးေဆးေဆး လမ္းေလွ်ာက္ေနရတာလဲ... သမီး မေၾကာက္ဘူးလား..." ဆိုေတာ့..
သမီးေလးက... "သမီးဘာကိုေၾကာက္ရမွာလဲေမေမ...........
သိၾကားမင္းၾကီးက သမီးကိုကင္မရာနဲ ့ ဓါတ္ပံုလာရိုက္ေနလို ့သမီးျပံဳးေပးထားတာေလ.........။"
Credit to ZK
K.K(ကေနာင္)
No comments:
Post a Comment