"ကေလးမ်ားနဲ႔ ဖုန္းအႏၲရာယ္"

 "ကေလးမ်ားနဲ႔ ဖုန္းအႏၲရာယ္"

တစ္ေန႔မွာ အသိညီမေလးတစ္ေယာက္က သူ႔သမီးေလးအေၾကာင္းကို ေျပာလာပါတယ္။ သူ႔သမီးေလးက အသက္ ၂ ႏွစ္နဲ႔ ၁၁ လ၊ ၃ ႏွစ္ ျပည့္ခါနီးေပါ့။ သမီေလး ေရခဲမုန္႔စားေနတုန္း ညီမေလးက ကေလးရဲ႕အၾကည့္ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတာကို သတိထားမိတယ္။ ဒါနဲ႔ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ ကေလးက ညာဘက္မ်က္လံုး ခပ္ေစြေစြျဖစ္ေနတယ္။ ကေလးက ေမြးတုန္းက မ်က္လံုးကအတည့္ပဲ၊ အခုလည္း အေ၀းကိုၾကည့္ရင္ ဘာမွမျဖစ္ေပမဲ့ အနီးကို ၾကည့္တဲ့အခါ ခပ္ေစြေစြျဖစ္ေနတယ္။ ညီမေလးလည္း အရမ္းစိတ္ပူသြားတာနဲ႔ ဆရာ၀န္သြားျပျပီး အထပ္ထပ္အခါခါ စစ္ေဆးေတာ့မွ သိရတာက ကေလးက အနီးကိုၾကည့္တဲ့အခါ အာ႐ံုစိုက္မႈ အရမ္းမ်ားေနတယ္၊ မ်က္မွန္တပ္ျပီး သူငယ္အိမ္ကို တည့္ေပးရမယ္၊ အနီးအေဝးကို ပါဝါနဲ႔တပ္ရပါမယ္၊ ေရခ်ိဳးခ်ိန္နဲ႔အိပ္ခ်ိန္ပဲ ခြၽတ္ပါ၊ ၇ ႏွစ္ ၈ႏွစ္ေလာက္အထိတပ္ရင္ ေပ်ာက္ကင္းမယ္၊ ဒီလိုသာမဟုတ္ရင္ အသက္ၾကီးတဲ့အခါ ပတ္၀န္းက်င္က အရာ၀တၱဳေတြ လူေတြကို ႐ုပ္လံုးၾကြ (3D) ၾကည့္ႏိုင္တဲ့အျမင္ ဆံုး႐ံႈးသြားႏိုင္ပါတယ္တဲ့။ ဒီအရြယ္ကေလးေတြရဲ႕ အနီးကပ္အာရံုစိုက္မႈက အားအရမ္းမ်ားေနတာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္တတ္တယ္ လို႔ ေျပာပါတယ္။

ဒါကို နားေထာင္ရင္းနဲ႔ စာေရးသူ ေခါင္းထဲ အေတြးတစ္ခ်က္၀င္သြားပါတယ္။ မိဘေတြဟာ ကိုယ့္သားသမီးေတြကို အေကာင္းဆံုး၊ အေတာ္ဆံုး၊ အက်န္းမာဆံုးျဖစ္ေစခ်င္တာ အမွန္ပဲ ဆိုေပမဲ့ မိဘမ်ားကုိယ္တိုင္ကပဲ မွားယြင္းတဲ့နည္းနဲ႔ ကေလးရဲ႕က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ parenting education အတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ ဒီအေၾကာင္းအရာကို စာေရးသူကိုယ္တိုင္ ေဆာင္းပါးေရးသားျပီး မိဘေတြဆီကို မွ်ေ၀ေပးလိုက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကေလးေတြဟာ အေရာင္ေတြအေပၚမွာ အရမ္းစိတ္၀င္စားတတ္တာေၾကာင့္ ဖ်တ္ခနဲဖ်တ္ခနဲ အေရာင္ေတြ ျမင္ကြင္းေတြေျပာင္းသြားတတ္တဲ့ smart ဖုန္းေတြ၊ tabelet ေတြ computerေတြနဲ႔ TV စတာေတြကို အာ႐ံုအရမ္းစိုက္ျပီး ၾကည့္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ကေလးေတြဟာ ညအခ်ိန္မေတာ္ထိ မအိပ္ပဲ ေနတဲ့အခါမ်ိဳး၊ မနက္ေစာေစာ ႏိုးေနတတ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ကိုယ္က အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတာမို႔ ကေလးကို ဖုန္းေပးသံုးထားျပီး နားေအးပါးေအး ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ သိပ္ကို မွားယြင္းတဲ့ကိစၥပါပဲ။ ကေလးေတြရဲ႕ အာ႐ံုစိုက္မႈဟာ အရမ္းကိုျမင့္မားတဲ့အတြက္ တစ္ခုခုကုိၾကည့္ရင္  မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း စူးစိုက္ ၾကည့္တတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အျမင္အာ႐ံု ထိခိုက္ေစေတာ့တာပါပဲ။ တခ်ိဳ႕ကေလးေတြဆိုရင္ နားၾကပ္နဲ႔ပါ တပ္ျပီး သီခ်င္းေတြကို ၾကည့္႐ႈ နားေထာင္တတ္တာမို႔ အျမင္အာ႐ံုသာမက အၾကားအာ႐ံုပါ ထိခိုက္ႏို္္င္ပါတယ္။

ၿမိဳ႕ျပေန မိသားစုေတြကို ေလ့လာဆန္းစစ္မႈတစ္ခု လုပ္ၾကည့္တဲ့အခါ ၁ ႏွစ္အရြယ္ ကေလး ၃ ပံု ၁ ပံု ခန္႔ဟာ ဖုန္းကို ကိုင္တြယ္ သံုးစြဲတတ္ေနၾကပါျပီ၊။ အသက္ ၂ ႏွစ္ အရြယ္ေတြကေတာ့ ဖုန္းေခၚတာ၊ သီခ်င္းၾကည့္တာ၊ ဂိမ္းအလြယ္ေလးေတြ ေဆာ့တာအထိပါ လုပ္ႏုိင္ေနၾကျပီး တစ္ခါသံုးမိရင္ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာတဲ့အထိ စြဲစြဲလမ္းလမ္း ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ မိဘ အမ်ားစုက ကေလးေတြ ဒီလိုဖုန္းသံုးတတ္တာကို သေဘာက် ဂုဏ္ယူတတ္ၾကသလို နားေအးပါးေအး ေနခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာလည္း ကေလးကို ဖုန္းေပးေဆာ့တတ္ၾကပါတယ္။ ၾကာလာေတာ့ ကေလးဟာ ဖုန္းကိုစြဲလမ္းသြားျပီး မေဆာ့ရရင္ ဂ်ီက် ငိုယိုတဲ့အထိျဖစ္တတ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕မိဘေတြက ကေလးကို လိမ္လိမ္မာမာေနရင္ ဖုန္းေပးသံုးမယ္ဆိုျပီးေတာ့လည္း အခြင့္အေရး တစ္ရပ္အေနနဲ႔ ဆြဲေဆာင္မႈျပဳတတ္ၾကပါေသးတယ္။

ကေလးျဖစ္ေစ လူၾကီးျဖစ္ေစ ေသးငယ္တဲ့ screen ေပၚမွာ အာ႐ံုစိုက္တာမ်ားလြန္းရင္ ဇက္ေၾကာတက္၊ ေခါင္းကိုက္ျပီး မ်က္စိကိုက္ မ်က္စိမႈန္တတ္ၾကတာပါပဲ။ ဖုန္းကို အာ႐ံုစုိက္ေနသူ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ ကုိယ္ေနဟန္ဟာ ကိုင္းေနျပီး မလႈပ္မယွက္နဲ႔ က်န္းမာတဲ့ပံုစံမ်ိဳး မဟုတ္တာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ ကေလးေတြဟာ ေညာင္းညာတာ ေခါင္းကိုက္တာကို လူၾကီးလိုမေျပာတတ္ေပမဲ့ မ်က္လံုးကို ခဏခဏ ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္တာ၊ တခုခုကိုၾကည့္ရင္း မ်က္လံုးက အတြင္းေထာင့္ကို ကပ္လာတာေတြဟာ အႏၲရာယ္လကၡဏာေတြပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြေရာ အုပ္ထိန္းသူေတြကပါ ကေလးမျမင္ေအာင္ ဖုန္းကို ထားသင့္ပါတယ္။ ကေလးေရွ႕မွာ ဖုန္းဟာ စြဲမက္ဖြယ္ရာ ကစားစရာလို မသံုးျပၾကဖို႔ သတိထားသင့္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဖုန္းကစားခြင့္ကို ဆုလာဘ္တစ္ခုလိုသတ္မွတ္ျပီး ကေလးစာလုပ္ျပီးရင္ ကစားရမယ္ဆိုျပီးေတာ့လည္း မေပးသင့္ပါဘူး။

အခုခ်ိန္မွာ သင့္ကေလးဟာ ဖုန္းကို စြဲစြဲလမ္းလမ္း ျဖစ္ေနျပီဆိုရင္ေတာ့ ေဂၚဇီလာအရုပ္ေတြ၊ ပါဝါရိမ္းဂ်ားအရုပ္ေတြ၊ ကားရုပ္မ်ိဳးစံု စတဲ့ ကစားစရာေတြ အမ်ားၾကီး၀ယ္ေပးျပီး အာ႐ံုေျပာင္းေပးလိုက္ၾကပါလို႔ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။ ကေလးကို မ်က္စိအားေကာင္းေစတဲ့ မုန္လာဥနီေဖ်ာ္ရည္၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဖ်ာ္ရည္ စတာေတြအျပင္ ငါးၾကီးဆီပါ တိုက္ေကၽြးျပီး ကေလးရဲ႕အျမင္အာ႐ံုကို အျမန္ဆံုး ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ၾကဖို႔ အၾကံျပဳလိုက္ရပါတယ္။

Credit: Yangon Life