" သႀကၤန္ဟူသည္ "
သႀကၤန္ဆိုေသာစကားမွာ Samkaranta ဟူေသာ-သကၠတပုဒ္-မွ ဆင္းသက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ သံကရႏၲမွ သကၤရႏၲ-သႀကၤႏၲ= သႀကၤန္ဟူ၍ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလဲလာျခင္းျဖစ္၏။ အဓိပၸါယ္မွာ ေျပာင္းေရြ႕ျခင္း ဟူ၍ျဖစ္၏။ ႏွစ္ေဟာင္းကာလမွႏွစ္သစ္အခါသမယသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္းဟု လိုတိုရွင္း အဓိပၸါယ္ မွတ္သားႏိုင္ ၾကပါသည္။ ႏွစ္ေဟာင္းအခါက တႏွစ္တာကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အညစ္အေၾကးေတြကို ေနာင္ႏွစ္သစ္မွာ ထပ္မျဖစ္ရေလေအာင္ အတိတ္ေကာင္းေတြယူကာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေမတၱာေစတနာတို႔ျဖင့္ ေရစင္ေရေအးကို ပက္ျဖန္းၾကတာပဲ ျဖစ္ပါသည္။
ေရဆိုသည္မွာ- (၁) ေအးျမျခင္းေအးခ်မ္းျခင္း (၂) အညစ္အေၾကးမ်ားကို စင္ၾကယ္ေစျခင္း ဟူ၍ အစြမ္းသတၱိ (၂) မ်ိဳး ရွိသည့္အတိုင္း၊ သႀကၤန္ရက္ျမတ္ အခ်ိန္အခါမွာ ေရပက္ျဖန္းသူ၊ ေရပက္ခံသူ ႏွစ္ဦးလံုးမွာ ေနာင္ႏွစ္မ်ားစြာတိုင္ ေရစင္ေရေပါက္မ်ားကဲ့သို႔ ေအးခ်မ္းသာယာပါေစ၊ ေဘးဥပါဒ္ရန္မွန္သမွ ကင္းစင္ပါေစ၊ ေဒါသ၊ ေလာဘ၊ မာန စေသာ အညစ္အေၾကးမ်ား ကင္းစင္ကာ ေလာကအအက်ိဳး၊ ေလာကုတၱရာအက်ိဳးကို ေကာင္းစြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေစရန္အတြက္ ေရွ႕ပညာရွိမ်ားက သႀကၤန္ေရပက္ျဖန္းေစတာ ျဖစ္သည္။
တနည္းေျပာရလွ်င္ သႀကၤန္ဆိုတာ တဦးႏွင့္တဦး ေမတၱာပို႔ဆုေတာင္းၾကတဲ့ တကယ့္သူေတာ္ေကာင္းတို႔က်င့္စဥ္ ပြဲေတာ္မ်ိဳးပါ ေမတၱာပို႔ပြဲေတာ္ဟုဆိုလွ်င္လည္း မွားမည္မဟုတ္ပါေပ။ သႀကၤန္ကာလတြင္ ျမန္မာတို႔သည္ ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ တရားစခန္းရိပ္သာမ်ား ၀င္ျခင္း၊ ဒုလႅဘရဟန္း၊ သာမေဏ၊ သီလရွင္ျပဳျခင္းမ်ားႏွင့္၊ လူႀကီးသူမမိဘ၊ ဆရာသမားတို႔အား ေခါင္းေလွ်ာ္ ေရခ်ိဳး၊ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ေပးျခင္း၊ ဆြမ္းေလာင္းလႈပြဲ စတုဒီသာအလႈပြဲမ်ားအျပင္၊ က်ြဲႏြား တိရိစၧာန္တို႔အား ဇီ၀ိတဒါနအျဖစ္ ေဘးမဲ့ေပးျခင္းမ် ားလည္း အခ်ိဳ႕ေသာ ၿမိဳ႕ရြာမ်ားတြင္ ေရွ႔အစဥ္အလာမပ်က္ ေကာင္းမႈျပဳေနၾကသည္မွာလည္း ၀မ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းလွ သကဲ့သို႔။
ယခုေခတ္လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ သႀကၤန္ေရေလာင္းရျခင္း၏ အႏွစ္သာရကို မသိရွိ မေလ့လာၾကပဲ ေရွ႕ပညာရွိတို႔ ခ်မွတ္ထားေသာ ေကာင္းျမတ္ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ေသြဖီကာ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဆန္႔က်င္ၿပီး၊ အေပ်ာ္လြန္ အေပ်ာ္ၾကဴးေနသည္မွာ လြန္စြာ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းလွသည္။
မည္သည့္အခ်ိန္မွစတင္ကာ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ကို က်င္းပလာခဲ့ေၾကာင္း ျမန္မာရာဇ၀င္မ်ားတြင္ ေသျခာေဖာ္ျပထားသည္ကို မေတြ႔ရေသာ္လည္း ပုဂံေခတ္ ေႏွာင္းပိုင္း၊ နရသီဟပေတ့မင္း (တ႐ုတ္ေျပးမင္း) လက္ထက္ကတည္းက က်င္းပခဲ့ေၾကာင္းကို သိရွိရသည္။ ေရွးေဟာင္းၿမိဳ႕ ရာဇ၀င္ေတာ္ႀကီးမ်ား၏ မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ပုဂံေခတ္၌ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ကို ဧရာ၀တီျမစ္အတြင္း၌ တစ္ခမ္းတနား က်င္းပခဲ့ၿပီး။ ေႏွာင္းေခတ္မ်ားတြင္မူ နန္းေတာ္အတြင္း၌ မ႑ပ္ႀကီးမ်ား ေဆာက္လုပ္၍ ေရကစားခဲ့ၾကေၾကာင္းသိရွိရသည္။ ျမန္မာမင္းမ်ား လက္ထက္ ေခတ္အဆက္ဆက္ သႀကၤန္ပြဲေတာ္တြင္ ဘုရင္မွအစ ျပည္သူျပည္သားအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည္။ ေစာင္းျငင္းမ်ားတီးမႈတ္ကာ သီခ်င္းမ်ားကို သီဆိုၾကသည္။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး နံ႔သာေရ၊ ပန္းေပါင္းအေမႊးနံ႔သာေရ စေသာ ေရၾကည္၊ ေရေအး၊ ေရေမႊးတို႔ျဖင့္ ေရပက္ဖ်န္းမႈ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။
ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶႏိုင္ငံေတာ္မ်ားျဖစ္ေသာ၊ ထိုင္း၊ ကေမၺာဒီးယား၊ လာအို ႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း သႀကၤန္ပြဲေတာ္ကို က်င္းပေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဓေလ့ထုးံစံေတြ၊ ႏိုင္ငံေတြ မည္သို႔ပင္ကြဲလြဲေစကာမူ ေရွးေရွး သူေတာ္သူမြန္ ပညာရွိတို႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္အႏွစ္သာရကေတာ့ အတူတူပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုႏိုင္ငံတို႔တြင္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံကဲ့သို႔ သႀကၤန္ကာလတြင္ ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ ကြ်ဲ ႏြား တိရိစၧာန္တို႔အား ေဘးမဲ့လႊတ္ျခင္း၊ လူႀကီးသူမတို႔အား ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးျခင္း၊ လက္သည္း၊ေျခသည္း ညွပ္ေပးျခင္း စေသာ ေကာင္းမႈမ်ားကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ သႀကၤန္၏အႏွစ္သာရ ျပည့္၀စြာျဖင့္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိသည္။
အခုေနာက္ပိုင္းကာလမ်ားတြင္မူ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ကို စတင္ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေရွးပညာရွိတို႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ဆန္႔က်င္ကာ သရုပ္ပ်က္ ဗရုတ္က်လာၾကေပသည္။ သႀကၤန္ကာလသည့္ ၄င္းတို႔အတြက္ တရား၀င္ မေကာင္းတာလုပ္ပိုင္ခြင့္ ပါမစ္ရထားသည့္ႏွယ္ ျမန္မာ့သႀကၤန္၏ အႏွစ္သာရကို ဖ်က္ဆီးေနၾကပါသည္။ မိဘမ်ားကလည္း မိမိသားသမီးမ်ားကို သႀကၤန္ကာလတြင္ ဘာမွဆိုဆံုးမျခင္းမရွိပဲ လႊတ္ထားသည္မွာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔ အနာဂါတ္အတြက္ မ်ားစြာ ရင္ေလးဖြယ္ရာပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ထိုကဲ့သို႔အေျခအေနမ်ိဳးကိုမ်ား သႀကၤန္းပြဲေတာ္ စတင္ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည့္ သူေတာ္သူမြန္ပညာရွင္မ်ား ၾကားသိျမင္မိပါက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အျပစ္တင္၍ ဆံုးေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။ ယဥ္ေက်းလိမၼာ အသိတရားရွိၾကေသာ သူေတာ္စိတ္ဓါတ္ ကိန္း၀ပ္ၾကသည့္ အမ်ိဳးေကာင္းသား၊ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးတို႔ကို ေတြ႔ရလို႔သာ ေျဖသာေသးေပး၏။
မႏွစ္ကသႀကၤန္ကာလတြင္ မိမိကဲ့သို႔ သီရိလကၤာကို ပညာေတာ္သင္ ၾကြေရာက္လာေသာ ကေမၺာဒီးယား ရဟန္းေတာ္တပါးက သူေနထိုင္ေသာအေဆာင္ကို ကေမၺာဒီးယား ႏွစ္သစ္သႀကၤန္အထိမ္းအမွတ္ ဆြမ္းကပ္ပင့္တာမို႔ ၾကြေရာက္ဘုဥ္းေပးရင္း ကေမၺာဒီယား သႀကၤန္အေၾကာင္း ေျပာျပၿပီး အင္တာနက္ကေန ကေမၺာဒီးယားတို႔၏ သႀကၤန္ကို တိုက္ရိုက္ျပပါသည္၊ တကယ္ကို ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔လြန္လွပါတယ္၊ ေရပက္ျဖန္းၾကတာ ယဥ္းေက်းလိမၼာ က်က္သေရရွိလြန္းလွ၏။
ကေမၺာဒီးယားသႀကၤန္ျပၿပီး မိမိတို႔ျမန္မာသႀကၤန္ကို ျပေပးဖို႔ေတာင္းဆိုတာေၾကာင့္ အင္တာနက္မွတဆင့္ ျမန္မာသႀကၤန္ကို ဖြင့္လိုက္ေလရာ မိမိအတြက္ မ်က္ႏွာမရပဲ မ်က္ႏွာပ်က္စရာသာ ႀကံဳေတြ႔ရေလ၏။ ဒကာမအမ်ားစုမ်ား အရွက္အေၾကာက္ ဟိရိ၊ၾသတၱပၸ မရွိၾကေတာ့ပဲ လူပံုအလည္တြင္ ေဘာင္းဘီအတို အက်ၤီအျပတ္ျဖင့္ ျမဴဆြယ္ၿပီး ကာမမီးေမႊးေနပံုမ်ားသာ အမ်ားအျပား ေပၚထြက္လာ၏။ ကေမၺာဒီးယား ရဟန္းေတာ္က "အရွင္ဘုရားတို႔အေနႏွင့္ ဒီလိုဟာေတြ မထိမ္းႏိုင္ရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ သႀကၤန္ပြဲမက်င္းပသင့္ေတာ့ဘူး" ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳစကားကိုလည္း ရွက္ရွက္နဲ႔ရယ္က်ဲက်ဲသာ လုပ္ေနႏိုင္ခဲ့၏။ အခုႏွစ္တြင္မူ တာ၀န္ရွိသူ အစိုးရမွ သရုပ္ပ်က္သူမ်ားကို ဥပေဒအရ အေရးယူမည္ဟု ၾကားသိရေလရာ သာဓုအလီလီ ေခၚရေပေတာ့သည္။
(ယဥ္းေက်းလိမၼာ၊ သားသမီး၊ ရတနာမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ)
ဓမၼ၀ီရ အရွင္ေတဇနိယ
lutawlupyaw
No comments:
Post a Comment