"အခ်စ္ဆိုတာ"

Lutaw Lupyaw

"အခ်စ္ဆိုတာ"

အခ်စ္ဆိုတာ…
ေပးဆပ္ျခင္း/ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံျခင္း၊ ရယူပိုင္ဆိုင္လိုျခင္း။

တခ်ိဳ႕က ကိုယ္႔ခ်စ္သူအတြက္ အရာရာကို စြန္႔လႊတ္ ေပးဆပ္ခဲ႔ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က ကိုယ္႔ခ်စ္သူကို ရယူပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ႔ၾကတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာကို လူတိုင္းက တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုခဲ႔ၾကတယ္။ အခ်စ္ကလည္း လူတိုင္းကို တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီ ခံစားေစႏိုင္စြမ္းတယ္။ တကယ္ေတာ႔ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိတဲ႔ အရာတစ္ခု။ အဲဒီ ဘာမွန္းမသိတဲ႔ အခ်စ္ကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုႏိုင္ရင္ အဲဒါ အခ်စ္မဟုတ္ေတာ႔ဘူးတဲ႔။

ဒါေပမယ္႔ အခ်စ္က ၾကည္ႏူးလွပတဲ႔ ကဗ်ာေလးေတြကို ဖန္တီးႏိုင္တယ္။ နာက်င္ေၾကကြဲေနတဲ႔ သံစဥ္ေတြကို ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္းတယ္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနခ်ိန္တိုင္းမွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကေတာ႔ နာက်င္ ခံစားေနရၿမဲပဲ။

၀တၳဳတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ဖန္တီးခ်င္တဲ႔ ေလးပြင့္ဆိုင္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္…
ေမာင္ေမာင္နဲ႔ မမ၊ ကိုကိုနဲ႔ မိုမို။ သူတို႔ေတြက သြားအတူလာအတူ အၿမဲရွိခဲ႔တဲ႔ ခ်စ္သူေတြ။ ခ်စ္သူအဆင့္ ေက်ာ္လြန္ခဲ႔သူေတြ။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္နဲ႔ မမ ေ၀းခဲ႔ၾကသလို ကိုကိုနဲ႔ မိုမိုလည္း ေ၀းခဲ႔ၾကတယ္။ ထူးျခားစြာပဲ ေမာင္ေမာင္နဲ႔ မိုမိုတို႔က အရမ္းခ်စ္တဲ႔ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ မမက ဘ၀နဲ႔ရင္းခဲ႔ရသူ မိန္းမသားမို႔ နာက်င္ ၀မ္းနည္းေနရတယ္။ ထို႔အတူပဲ ကိုကိုကလည္း အဆုံးစြန္ထိ ရည္ရြယ္ၿပီး ခ်စ္ခဲ႔ရသူမို႔ ေၾကကြဲခံစားေနရတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ?။ သူတို႔ေတြရဲ႕ ေနရာကေန ခံစားၾကည့္မိတယ္။ ဘယ္သူ႔ကို အျပစ္တင္ရမွာလဲ။ ဘယ္သူမွားတာလဲ။ အဲဒါ အျပစ္လား။ တကယ္မွားသြားလား။ ဖတ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ စာသားေလးတစ္ခုကို သြားသတိရမိတယ္…
"အခ်စ္ဆိုတာ သားေရကြင္းလိုပဲ" တဲ႔
ႏွစ္ေယာက္အတူ ဆြဲထားတုန္းကေတာ႔ ဘာမွမျဖစ္ေပမယ္႔ တစ္ေယာက္က လႊတ္လိုက္ရင္ လႊတ္လိုက္တဲ႔သူက ဘာမွမျဖစ္ေပမယ္႔ ဆြဲထားမိတဲ႔သူက နာက်င္ရတယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ စြဲလမ္းသူသာ ခံစားရတယ္။ ခ်စ္မိသူသာ အ႐ႈံးသမား။

အဲဒါေၾကာင့္ အခ်စ္ဆိုတာကို မေတြ႔ခ်င္ဘူး။ မခ်စ္ရဲဘူး။ အခ်စ္႐ံႈးသူ မျဖစ္ခ်င္လို႔ အခ်စ္ဆံုးသူ မေတြ႔ခ်င္ဘူး။ ကိုယ္ကိုတိုင္လည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ အရမ္းမခ်စ္ခ်င္သလို ကိုယ္႔ကိုလည္း ဘယ္သူကမွ အရမ္းမခ်စ္ေစခ်င္ဘူး။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ကိုယ္႔ေၾကာင့္ မခံစားေစခ်င္သလို ကိုယ္လည္း ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္မွ မခံစားခ်င္ဘူး။

ဒါေပမယ္႔ အခ်စ္ဆိုတာ ဆန္းၾကယ္သား။ တစ္ေယာက္ေသာသူကို အရမ္းခ်စ္မိသြားၿပီ။ ခံစားရမယ္ဆိုလည္း ေက်နပ္ေနမွာပါ ..

Credit: Kaung Khant