"ဒုတိယအခ်က္"
(ရြံရွာတတ္သူမ်ား၊ ေၾကာက္လန္႔တတ္သူမ်ားႏွင့္ ေဆးေက်ာင္းသားမ်ား မဖတ္ရ)
မယံုမရွိၾကနဲ႔။ ေဆးေက်ာင္းသားဆိုတဲ့ သူေတြဟာ အင္မတန္႔ကို ရည္ရြယ္ခ်က္ၾကီးျပီး သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ပညာတစ္ခု ရဖို႔ဆို ဘာမဆို လုပ္ဝံ့တဲ႔ ဇြဲ၊ လံု႔လ ရွိတဲ႔သူေတြပါ။ ဒါကိုက သူတို႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္လို႔ ဆိုရမလားပဲ။
ရင္ခြဲရံုမွာ ပထမဦးဆံုး လက္ေတြ႔ဆင္းရတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ေပါ့။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ အားလံုးကလည္း ခြဲရစိတ္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ တအားကိုပဲ ေပ်ာ္ၾက ရႊင္ၾက စိတ္အား ထက္သန္ေနၾကတာေပါ့။ သူတို႔ တစ္ဖြဲ႔သားလံုးရဲ႕ ေရွ႕မွာလည္း ခြဲစိတ္ခံမယ္႔ အေလာင္းေကာင္ၾကီးက မလႈပ္မယွက္ ၿငိမ္သက္လို႔။
အားလံုး လိုက္လုပ္ရမယ့္ လက္ေတြ႔သင္ခန္းစာ မစခင္မွာ ပေရာ္ဖက္ဆာက ေက်ာင္းသားအားလံုး သိရမယ္႔ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကို အေသးစိတ္ရွင္းျပပါတယ္။
“ပထမ အခ်က္အေနနဲ႔…… အဟမ္း အဟမ္း……”
ေက်ာင္းသာေတြရဲ႕ အာရံုစူးစိုက္မႈရေအာင္ တစ္ခ်က္ေဝ႔ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ ေလးေလးပင္ပင္နဲ႔……
“ရင္ခြဲရံုမွာ ခြဲေတာ့ စိတ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္… မင္းတို႔မွာ... ရြံတတ္တဲ့စိတ္ ရွိလို႔ လံုးဝမျဖစ္ဘူး”
ဒီစကားကို လက္ညွိဳးတစ္ေထာင္ေထာင္နဲ႔ ေျပာေနရင္း… ရုတ္တရက္ဆိုသလိုပဲ သူ႔လက္ကို မသာေကာင္ၾကီးရဲ႕ စအိုထဲကို ေကာက္ကာငင္ကာ ႏိႈက္ထည့္လိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕လက္ကို ျပန္ထုတ္… ပါးစပ္နဲ႔ စုပ္ျပလိုက္ပါေတာ့တယ္။
“အီးးးးးးး”
“အူးးးးးးး”
“အိုးးးးးးး”
ၾကည့္ေနၾကတဲ႔သူေတြအားလံုး လန္႔ျဖန္႔ကုန္ေတာ့တာေပါ့။ ေက်ာင္းသားေတြဆီက အာေမဋိတ္သံေတြ ထြက္လို႔ မဆံုးခင္မွာတင္ပဲ ဆရာက…
“ကဲ… အားလံုးျမင္ၿပီးၾကတဲ့အတိုင္း မင္းတို႔ေတြ ဆရာဝန္ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့… ဆရာလုပ္ျပတဲ႔အတိုင္း လိုက္လုပ္ၾကေပေတာ့”
မယံုမရွိၾကပါနဲ႔။
'ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္' ဆိုတဲ့ စကားဟာ အေတာ့္ကိုပဲ ‘တာ’ သြားပါတယ္။ ေစာေစာတုန္းက 'ဟင္' ရယ္ 'ဟယ္' ရယ္ လုပ္ေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြဟာ အဲဒီ မသတီစရာ အပုတ္ေကာင္ၾကီးကို ဘယ္လိုမွ ရြံရွာမေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
လက္ညိွဳးေလးကိုေထာင္… အေပါက္ကေလးထဲကိုထည့္… ျပီးေတာ့ "ျပြတ္" ကနဲ ျမည္ေအာင္ စုပ္။
ဒီအတိုင္း ေက်ာင္းသားေရာ ေက်ာင္းသူပါမက်န္ တလွည့္စီ လိုက္လုပ္ၾကပါေတာ့တယ္။
အားလံုး လက္ေတြ႔လုပ္ၿပီးသြားတဲ႔အခါမွာေတာ့ ပေရာ္ဖက္ဆာက က်န္ရွိေနေသးတဲ့ တစ္ခ်က္ကို ဆက္ျပီး ပို႔ခ်တာေပါ့။
“ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့... ပိုၿပီး အေရးပါတဲ့အျပင္ အေတြ႔အၾကံဳ မရွိေသးသူမ်ားအဖို႔ လိုက္လုပ္ဖုိ႔ အင္မတန္မွပဲ ခဲယဥ္းတယ္။ အဲဒီအခ်က္က ဘာလဲဆိုေတာ့… မ်က္စိလ်င္လ်င္ထားျပီး စူးစမ္းေလ့လာတတ္ဖို႔ပါပဲ။”
“အခုနတုန္းက… ဆရာ မင္းတို႔ေရွ႕မွာ ႏိႈက္ျပတဲ့လက္က လက္ခလယ္ျဖစ္ၿပီး… ပါးစပ္ထဲကိုေတာ့ လက္ခလယ္ မဟုတ္ဘဲ လက္ညိွဳးကို ထည့္ျပတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာလိုက္ၾကည့္ရသေလာက္… ဒီအခ်က္ကို ဘယ္ေက်ာင္းသားမွ သတိမမူမိလိုက္ၾကပါဘူး…”
“တိန္…”
Credit: ကိုလူေထြး
No comments:
Post a Comment