"တကယ့္အခ်စ္ဆိုတာ…"
တကယ့္အခ်စ္ဆိုတာ သည္းညည္းခံတာ မဟုတ္ဘူး။ လက္ခံတာျဖစ္တယ္။
တကယ့္အခ်စ္ဆိုတာ စိုးမိုးျခယ္လွယ္တာ မဟုတ္ဘူး။ အားေပးေထာက္ခံတာျဖစ္တယ္။
တကယ့္အခ်စ္ဆိုတာ စီစစ္ေမးျမန္းတာ မဟုတ္ဘူး။ ႏွစ္သိမ့္တာျဖစ္တယ္။
တကယ့္အခ်စ္ဆိုတာ ေက်းဇူးတင္တတ္ရသလို ေတာင္းပန္တတ္ရတယ္။
တကယ့္အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာတတ္ရသလို ခြင့္လႊတ္ နားလည္တတ္ရတယ္။
တကယ့္အခ်စ္ဆိုတာ အမွားကိုျပင္တတ္ရသလို အမွားကိုလည္း ဝန္ခံရဲရတယ္။
တကယ့္အခ်စ္ဆိုတာ အခ်င္းခ်င္း စူးစုိက္ေငးေမာေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ဦးတည္ရာတစ္ခုတည္းကို ႏွစ္ေယာက္အတူ ၾကည့္တာျဖစ္တယ္။
တကယ့္အခ်စ္ဆိုတာ လွပ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့လူကို ရွာေဖြတာ မဟုတ္ဘူး။ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ မလွပ၊ မျပည့္စံုသူကို ႏွစ္သက္တတ္ေအာင္ သင္ယူတာျဖစ္တယ္။
လက္ခ်င္းတဲြၿပီဆိုတာနဲ႔ လမ္းခဲြဖို႔စကားကို အလြယ္တကူ မေျပာေတာ့ပါနဲ႔။
အခ်စ္ဆိုတာ လိုလိုလားလားေပးဆပ္ၿပီး ခ်ဳိခ်ဳိခါးခါး အတူတကြ မွ်ေဝတာျဖစ္တယ္။
ဆံုးရႈံးသြားမွ တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း သိတဲ့အထိ မေစာင့္ပါနဲ႔။
နာက်င္ထိခိုက္ၿပီးမွ ခခယယ ေတာင္းပန္ရေကာင္းမွန္း သိတဲ့အထိ မေစာင့္ပါနဲ႔။
တခ်ဳိ႕အရာေတြက ဆံုးရႈံးသြားၿပီးရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အစားျပန္မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
အထီးက်န္ခ်ိန္မွ အခ်စ္ကို ခ်စ္မိသြားတာမ်ဳိး ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။
အထီးက်န္လို႔ခ်စ္တာ မဟုတ္ဘဲ အခ်စ္ေၾကာင့္ အထီးက်န္တာကို မခံစားရတာပဲ ျဖစ္ပါေစ။
အခ်စ္က ထိခိုက္နာက်င္တာေတြအားလံုးကို ကုစား ေပ်ာက္ကင္းေစပါတယ္။
လူ႔ဘဝတစ္သက္မွာ အရသာကင္း ပ်င္းရိၿငီးေငြ႔တဲ့အခ်ိန္၊ အခက္အခဲနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔တဲ့အခ်ိန္ေတြ ရွိပါတယ္။ လူ႔စိတ္ အလိုမက်တဲ့ အခက္အခဲေတြကို ခ်ဳိးျဖတ္ႏိုင္တာ "အခ်စ္" ပါ။ အခ်စ္က လွပမႈေတြေပးသလို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုလည္း ရွင္သန္ေစပါတယ္။
အခ်စ္ရွိရင္ အခက္အခဲဆိုတာ ဝန္တစ္ခု၊ ထမ္းပိုးတစ္ခု မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
လက္ရွိပိုင္ဆိုင္တဲ့အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထားျမတ္ႏိုးတာဟာ ဟိုးေဝးေဝးက မရွိ၊ မျဖစ္ေသးတာကို ေမွ်ာ္မွန္းတမ္းတတာထက္ ပိုအရာေရာက္ပါတယ္။
Credit: Hnin Nandar
No comments:
Post a Comment