" အသက္ေတြ ၾကီးလာတာနဲ႔ အမွ် "
အသက္ေတြ ၾကီးလာတာနဲ႔အမွ်
လူေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း ေသးငယ္သြားတတ္ၾကျပီး ဦးေႏွာက္ေတြကေတာ႔ တျဖည္းျဖည္း ၾကီးလာတတ္ပါတယ္။
ႏွလံုးသားေတြကို အသက္ရွင္သန္ရန္ ႏွလံုးခုန္ဖုိ႔အတြက္သာ အသံုးျပဳလာၾကျပီး၊ ႏွလံုးသားနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ရမဲ႔ အရာေတြကိုေတာ႔ ဦးေႏွာက္က ေျပာင္းလဲတာ၀န္ယူ ယူေစလုိက္ၾကပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလ ႏွလံုးသားနဲ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္တဲ့အခါ အမွားၾကီးမွားသြားတတ္တာမ်ိဳး ရွိတတ္ၾကသလုိ ...
ဦးေႏွာက္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္လုိ႔ ႏွလံုးသားေတြ ေသသြားတဲ့အခါမ်ိဳး ရွိတတ္ၾကပါတယ္။
ဘ၀မွာ အဓိပၸါယ္ရွိဖုိ႔ဆိုတာ ... တူေလးႏွစ္ေခ်ာင္းလုိပါပဲ
သူတုိ႔ကို အစံုလိုက္သံုးျပဳမွ ခရီးေရာက္သလုိ ...
ဦးေႏွာက္နဲ႔ ႏွလံုးသားကိုေရာ သမမွ်တေအာင္ ေရာေႏွာတတ္ရပါတယ္။
အစားေသာက္တစ္ခုကိုလည္း မ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည့္တုိင္းလည္း စားေကာင္းလိမ့္မယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ ပါးစပ္ထဲေရာက္ျပီး လွ်ာကသာ ဆံုးျဖတ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ မ်က္လံုးက ဒီအစားေသာက္က စားခ်င္မွ ပါးစပ္ထဲကို ေရာက္သလိုပါပဲ။
ႏွလံုးသားက လက္ခံႏိုင္မွ ဦးေႏွာက္ထဲပါ တစ္ခါတည္း ေရာက္သြားရတာပါ။
ႏွလံုးသားက လက္ခံႏိုင္ျပီဆိုတာနဲ႔ ဦးေႏွာက္ကလည္း တစ္ခါတည္း အဆင္ေျပမဲ႔ လမ္းေၾကာင္းေတြနဲ႔ တြက္ခ်က္ ေဖၚေဆာင္သြားတတ္ၾကပါတယ္။
ဦးေႏွာက္ခ်ည္းသက္သက္နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မတြက္ခ်က္မိပါေစနဲ႔။ ႏွလံုးသားေတြ ေသသြားတဲ့အခါ ေနာင္တရမွာမိုလုိ႔ပါ။
Credit : ခ်စ္တဲ့...မႏုႆ
lutawlupyaw
No comments:
Post a Comment