" ဆားငန္ေရကိုေသာက္မိ၍ ဒုကၡေရာက္ၾကသူမ်ား "
ဖြားျမင္သည္ကစ၍ မိဘခ်စ္ရ၊ ေဆြမ်ဳိးညာတိ ခ်စ္ရႏွင့္ ခ်စ္လက္စတီထြင္ကာ အေတာ္ၾကာလွ်င္ ကစားေဖာ္ခ်င္းခ်စ္ရ၊ မိတ္ေဆြခ်င္း ခ်စ္ရ စသည္ျဖင့္ ၀မ္းတြင္းပါ ဓမၼတာတရားက အခ်စ္ကိုလမ္း ျပေနေသာေၾကာင့္ ေရငတ္ငတ္ရွိ၍ ဆားငန္ေရကုိ ေသာက္လိုက္ရာ ေသာက္ၿပီးခါမွ သာ၍ငတ္၊ ငတ္သည့္အတြက္ ထပ္၍ေသာက္၊ ေသာက္ေလငတ္ေလ ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ကာမဂုဏ္အာရုံေတြကို ငတ္ငတ္ရွိ၍ လိုက္စားခါမွ သာ၍ငတ္ၿပီးလွ်င္ အျပစ္မျမင္ႏိုင္ဘဲ ခ်စ္ပင္လယ္ထဲ၌ ၀ဲလွည့္၍ ေနၾကရေလေတာ့သည္။
အခ်စ္ အခ်စ္၊ ခ်စ္တိုင္းခ်စ္၍၊
ခ်စ္ေလခ်စ္ေလ၊ ခ်စ္မေျပတည္း၊
ဆားငန္ေရေနာက္၊ ငတ္တိုင္းေသာက္က၊
ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ၊ ငတ္မေျပသို႔၊
ေပမအရာ၊ တဏွာဖြဲ႔ရစ္၊
ထိုအခ်စ္လည္း၊ အျပစ္မျမင္၊ မဆင္ျခင္ဘဲ၊ ခ်စ္လွ်င္ေပ်ာ္ႏိုး၊ ခ်စ္စပ်ဳိးသည္၊
ခ်စ္ရိုး ခ်စ္စဥ္ ခ်စ္လမ္းတည္း၊
(ေရွးပညာရွိပ်ဳိ႕)
ကၽြန္ေတာ္သတိထားမိသေလာက္ေတာ့ ခ်စ္သူစုံတြဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရန္ျဖစ္လိုက္ ျပန္ခ်စ္လိုက္ၾကနဲ႔ပဲ လုံးခ်ာလည္လိုက္ေနၾကပါတယ္။
တကယ္ခ်စ္ၾကပါသည္ဆုိေသာ အတြဲမ်ားပင္ စိတ္ညစ္ရေလာက္ေအာင္ ျပႆနာေတြ ျဖစ္တတ္ေသးသည္။ ဒါကလည္း ေသာကမွန္သမွ် ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာပဲဟု ဆိုရေပမည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အတတ္ႏိုင္ဆုံး ျပႆနာ မျဖစ္ခ်င္ေသာ စုံတြဲမ်ားအဖို႔ အဆင္ေျပေစေသာ နည္းလမ္းမ်ားလည္း ရွိပါသည္။ နည္းလမ္းဆိုလို႔ တျခားေတာ့မဟုတ္။ ဓမၼနဲ႔အညီ ေနထိုင္ျခင္းပင္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး လိုက္နာမွသာ စိတ္တူကိုယ္တူမႈေတြ မ်ားလာၿပီး တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အေကာင္းဆုံး နာလည္လာပါမည္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က မလိုက္နာလွ်င္ေတာ့ အက်ဳိးထူးမည္ မဟုတ္ပါ။ တရားသေဘာေလးေတြ ေလ့လာေနျခင္းျဖင့္ ရရွိလာမဲ့ အက်ဳိးကေတာ့ တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ သစၥာေဖာက္လို စိတ္မရွိေတာ့ျခင္း၊ သံသယစိတ္မ်ား မရွိျခင္း၊ နားလည္မႈ ပိုမိုရိွလာျခင္း စသျဖင့္ အမ်ားႀကီးပါပဲ။
အနာဂါမ္မျဖစ္သေရြ႕ သံေယာဇဥ္ (ခ) အခ်စ္သည္ ကင္းျပတ္ႏိုင္အုံးမည္ မဟုတ္ေပ။ အခ်စ္နဲ႔မကင္းေသးေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြတို႔ကို လက္ေဆာင္ေလးတစ္ခု ေပးခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္ခ်စ္ရေသာသူနဲ႔ ဘ၀တိုင္း ေတြ႔ဆုံခ်င္ပါသလား… ေတြ႔ဆုံခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေအာက္ပါေလးခ်က္နဲ႔ ျပည့္စုံရပါမယ္။
သဒၶါ၊
သီလ၊
စာဂ၊
ပညာ … ေလးခ်က္နဲ႔ ျပည့္စုံရပါမယ္။ တူညီေသာ ယုံၾကည္မႈရွိျခင္း၊ တူညီေသာ ကိုယ္က်င့္တရား ရွိျခင္း၊ တူညီေသာေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲမႈ ရွိျခင္း၊ တူညီေသာ ပညာတရားရွိျခင္း ဆိုတဲ့ အခ်က္ေလးခ်က္ႏွင့္ ျပည့္စုံရပါမည္။
သက္ေသသာဓက အေနနဲ႔ကေတာ့ ဘုရားရွင္ႏွင့္ ယေသာ္ဓရာမိဖုရား၊ နကုလပိတာႏွင့္ နကုလမာတာ၊ မဟာကႆပကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးႏွင့္ မယ္ဘဒၵါ၊ မဟာကပၸိနမင္းႏွင့္ အေနာ္ဇာ စသျဖင့္ အမ်ားႀကီးပဲ ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ အင္မတန္မွ အတုယူအားက်စရာပါ။
အဆင္မေျပျဖစ္ေနသူမ်ား၊ အသဲကြဲသူမ်ားအတြက္လည္း လက္ေဆာင္ေပးခ်င္ပါေသးတယ္။ ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက တရားထဲမွာ မွတ္သားဖူးပါတယ္။ အခ်စ္ကံေခတာဟာ အႏွစ္က်န္ေစဖို႔ပါ။ စိတ္မညစ္ခ်င္ရင္၊ သိပ္မခ်စ္ပါနဲ႔၊ သိပ္ခ်စ္ရင္၊ စိတ္ညစ္ရပါမယ္။ အသည္း မကၽြမ္းခ်င္ရင္၊မစြဲလမ္းပါနဲ႔၊ စြဲလမ္းရင္ အသည္းကၽြမ္းရမယ္၊ ခ်စ္စရာတစ္ခုရွိရင္၊ ေသာက တစ္ခုရွိမယ္၊ ခ်စ္စရာဆယ္ခုရွိရင္ေတာ့ ေသာက ဆယ္ခုရွိမွာပါ။ ေသာကအားလုံးရဲ႕ ျမစ္ဖ်ားခံရာဟာ အခ်စ္မွတစ္ပါး အျခားမရွိပါ။
တကယ္ေတာ့ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေလ မွန္ေလဆိုတာ သိရမွာပါ။ ဘာပဲလိုခ်င္လိုခ်င္ ဆင္းရဲရတာပါပဲ။ လိုခ်င္လွ်င္ ဆင္းရဲသည္၊ မလိုခ်င္လွ်င္ ခ်မ္းသာသည္။ အလိုၿမဲေတာ့ အၿမဲလို၊ အလိုမၿမဲ(ကင္း)ေတာ့ အၿမဲပို ေနေတာ့တာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက သူတစ္ပါးအေပၚ သြားမွီခိုေနလို႔ အခုလို ျဖစ္ရတာပါ။ ပိုင္တယ္ထင္လို႔ ေတာင့္တေနတာပါ၊ ဆိုင္တယ္ထင္လို႔ ေၾကာင့္ၾကေနတာပါ။ မပိုင္ဘူးထင္ရင္ မေတာင့္တပါဘူး၊ မဆိုင္ဘူးထင္ရင္ မေၾကာင့္ၾကပါဘူး။
ကိုယ့္ကုိယ္ေတာင္မွ မပုိင္တာ သူမ်ားကုိ သြားပိုင္ခ်င္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနေတာ့ စစ္မွန္ေသာ ပုိင္ဆုိင္မႈ႔မ်ဳိး ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္တမ္းျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ကုိယ္ၾကည္ႏူးသေလာက္ ကုိယ္ျပန္ခံစားရတာပါ။
အလိုေတြ ရွိေနသမွ်
အလိုက ျပည့္လိမ့္မည္မဟုတ္။
အလိုမရွိေတာ့မွသာ
အလိုက ျပည့္လိမ့္မည္။
အလိုေတြ ရွိေနသမွ်
အလိုက က်လိမ့္မည္မဟုတ္။
အလိုမရွိေတာ့မွသာ
အလိုကက်လိမ့္မည္။
စိတ္ရွိေနသမွ်
စိတ္တိုင္းက်လိမ့္မည္မဟုတ္
စိတ္မရွိေတာ့မႇသာ
စိတ္တိုင္းက်လိမ့္မည္။
အႏွစ္ျပန္ခ်ဳပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလုံးဟာ လူ႔ဘ၀ကို အလည္လာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြပါပဲ။ လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ေရပြက္ပမာ ဘာမွမၾကာပါဘူး။ အဲ့ဒီလို ခဏတာအခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ လူလာျဖစ္ရတဲ့အတြက္ အက်ဳိးရွိေအာင္ အသံုးခ်ေစခ်င္ပါတယ္။
ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ႏွလုံးသြင္းမွာ၊ အခ်စ္မ်ားက အျပစ္မ်ား၍၊ အမုန္းမ်ားက အ႐ႈံးပြား၏။ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း ေရွာင္ၾကဥ္ကင္း၍၊ ေမတၱာႏွလုံး က်င့္ကာသုံးသည့္၊ အျဖဴစင္ဆုံး ဤက်င့္ထုံးကား၊ အျပစ္လည္းကင္း အ႐ႈံးကင္းမည့္၊ မခ်စ္မမုန္း အေကာင္းဆုံးတည္း။
(မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၱ)
ဆားငန္ေရကိုေသာက္မိ၍ ဒုကၡေရာက္ျခင္းေဘးမွ ကင္းေ၀းၾကပါေစ။
ေမတၱာမ်ားစြာျဖင့္……
သုံးဆယ္သား
No comments:
Post a Comment