"ခ်စ္ျခင္း၏ အႏုပညာ"
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးတဲ့ အရသာက ေလာကၾကီးမွာ ၾကည္ႏူးမိန္းမူးစရာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစိတ္နဲ႔ ေလာကၾကီးကုိၾကည့္မိတဲ့အခါ ကမာၻေလာကၾကီးမွာ ပြင့္ၾကကုန္သမွ် ပန္းပြင့္ေတြဟာ လွပကုန္ၾကပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္လည္းလွ၊ ေတာင္တန္းေတြလည္းလွ၊ တိမ္ေတြလည္းလွ အားလံုးပဲ လွေနၾက၊ သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့ေနၾကပါတယ္။ အခ်စ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဖမ္းစားညိႈ႔ယူႏုိင္စြမ္း ရွိသလဲဆိုရင္ ခ်စ္သူနဲ႔ကုိယ္ တုိက္ရုိက္ထိေတြ႔မႈမရွိဘဲ ခ်စ္သူ ရိုက္လႊတ္လိုက္တဲ့ စာေၾကာင္းေလးေတြကတဆင့္ အခ်စ္ရဲ႕ အရသာက ကိုယ့္ဆီကုိ စီး၀င္ ေပါင္းစပ္ႏုိင္ပါတယ္။
အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲလို႔ လူတုိင္း ေတြးၾကည့္ဖူးပါလိမ့္မယ္။ ေသခ်ာတာတစ္ခုက အခ်စ္ဆုိတာ ဘာလဲလုိ႔ သိျပီးမွ အခ်စ္ကုိ ၾကံဳၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ အခ်စ္ကုိၾကံဳခဲ့ရျပီးမွ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲလို႔ သိလာၾကတာပါ။ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကုိ ကုိယ့္ခ်စ္သူကသာ ရွင္းျပႏုိင္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ခ်စ္သူနဲ႔က်မွသာ အခ်စ္ဆိုတာကုိ ခံစားနားလည္ႏိုင္ပါတယ္။
အခ်စ္ဆိုတာ အာရံုငါးပါးနဲ႔ ေဖာ္ျပလို႔မရႏိုင္တဲ့ အရသာျဖစ္ပါတယ္။ အာရံုငါးပါးနဲ႔ တိုက္ရိုက္ခံစားသိလို႔ မရႏိုင္ေပမယ့္ အခ်စ္ဟာ အဲဒီအာရံုငါးပါးထဲကုိ အသြင္သ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ၀င္ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။
အခ်စ္ကုိ ႀကံဳေတြ႔တဲ့အခါ စိတ္ပါလက္ပါ ေျခစံုပစ္၀င္လုိက္ပါ။ မာနေတြ၊ သိကၡာေတြ၊ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်ေတြေၾကာင့္ေတာ့ အခ်စ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္မထားသင့္ပါဘူး။ အခ်စ္ကုိ နက္ရိႈင္းစြာ သိလိုက္သူဟာ ဘ၀မွာ အသက္ရွင္သန္ရတာ ထို္က္တန္သြားပါတယ္။
ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ခ်စ္သူဆီက အခ်စ္ကုိ ျပန္မရတဲ့အခါ ခ်စ္ရတာမေကာင္းဘူးလို႔ ဆိုတတ္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကုိယ္ခ်စ္ရတဲ့သူကုိ ေတြ႔ရွိသြားတာကုိက ေလာကၾကီးဆီက ေတာ္ေတာ္တန္ဖိုးၾကီးတဲ့ လက္ေဆာင္တစ္ခု ရရွိလိုက္တာပါပဲ။
အလြမ္းဆိုတာ ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ ဒုကၡအပိုင္းမို႔ နင့္သည္းစြာ ခံစားရတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူကုိ လြမ္းရတဲ့ ေ၀ဒနာဟာ ခ်ိဳျမိန္စြာ နာက်င္တဲ့ ေ၀ဒနာပါ။
ခ်စ္သူ႔အေပၚ မာနာထားတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္အတၱေပၚမွာ ႏိုင္ေပမယ့္ အခ်စ္အေပၚမွာေတာ့ ရံႈးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ခ်စ္သူအေပၚ မာနထားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ႏိုင္တဲ့စိတ္နဲ႔ ေက်နပ္ေနေပမယ့္ မေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ခံစားေနရတာပါ။ ခ်စ္သူကုိ ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ စိတ္ႏွလံုးသားဟာ လြတ္လပ္ ေပ်ာ္ရႊင္သြားတတ္ပါတယ္။
အခ်စ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆန္းၾကယ္သလဲဆိုရင္ ခ်စ္သူဆီမွာ ေပးရတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕က်ရံႈးမႈအတြက္ ကို္ယ္ကုိယ္တုိင္ ဂုဏ္ယူ ယစ္မူးေနလို႔ပါ။
အခ်စ္ေၾကာင့္ ဘ၀ပ်က္တယ္ဆုိတာ အခ်စ္ကုိ မသံုးတတ္သူေတြအတြက္ပါ။ ကုိယ့္ကုိကို္ယ္ တည္ေဆာက္ဖို႔ ခြန္အားေတြဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ထဲမွာ ရွိတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီခြန္အားကုိ ထုတ္ယူႏုိင္ေအာင္ တြန္းေပးတဲ့ တြန္းအားတစ္ခုေတာ့ လုိတယ္။ အဲဒီတြန္းအားဟာ အခ်စ္ပဲ။
အခ်စ္ကုိ ဘာလို႔ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ေနစရာလိုသလဲ ? အခ်စ္ဟာ လူေတြကုိ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးေနတဲ့ စြမ္းအင္တစ္ခုပါ။
သင္ မခ်စ္ဖူးေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကမာၻေလာကႀကီးဆီက လက္ေဆာင္ကုိ သင္ မရရွိေသးလို႔ေပ့ါေနာ္ ။
တန္ဖိုးႀကီးလွေသာ လက္ေဆာင္ကုိ သယ္ယူလာသည့္ အခ်စ္ကုိ သင္ၾကားျပသေပးခဲ့ေသာ ခ်စ္သူကို ေက်းဇူးတင္လွ်က္........
Credit: Hnin Nandar
No comments:
Post a Comment