"တကယ္တမ္း ခြဲခြာၾကရေတာ့မယ္ဆုိေတာ့မွ ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ႕တန္ဖိုးကို ပိုနားလည္မွာ"

Lutaw Lupyaw

"တကယ္တမ္း ခြဲခြာၾကရေတာ့မယ္ဆုိေတာ့မွ ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ႕တန္ဖိုးကို ပိုနားလည္မွာ"

ကြ်န္မလက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ အျဖဴေရာင္ေဆးစာရြက္ကုိ ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္ေတြက တားဆီးလို႔မရႏုိင္ေအာင္ က်လာပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ ကမၻာႀကီး ၿပိဳလဲက်ေတာ့မလုိ ခံစားေနရပါတယ္။ ရုတ္တရက္ အေမွာင္က်သြားသလုိ ခံစားရၿပီး မ်က္လုံးထဲမွာလည္း ၿပီးခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္က အေၾကာင္းအရာေတြကုိပဲ ျမင္ေယာင္ေနမိပါတယ္။

ကြ်န္မ ခင္ပြန္းနဲ႔လက္ထပ္ခဲ့တာ ရွစ္ႏွစ္ ရွိခဲ့ပါၿပီ။ သမီးေလးကို အိမ္ေထာင္သက္ ႏွစ္ႏွစ္မွာ ေမြးခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က စျပီး ကြ်န္မတို႔ ဘ၀ေတြ ေျပာင္းလဲလာခဲ့ပါတယ္။ မိသားစု တစ္စုအတြက္ ၿမိဳ႕ျပလူေနမႈ အဆင့္အတန္းနဲ႔အညီ ေနထုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ လြယ္ကူတဲ့ အလုပ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလုံး အလုပ္ထြက္လုပ္မွ လူတန္းေစ့ ေနႏုိင္ျပီး သမီးေလးကိုလည္း ပညာတတ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ ျပဳစုႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သမီး ရွစ္လအရြယ္မွာ ကၽြန္မ အလုပ္ျပန္ဆင္းခဲ့ပါတယ္။

ခင္ပြန္းျဖစ္သူက အလယ္အလတ္အဆင့္ ေစ်းကြက္ရွာေဖြေရး မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္ ျဖစ္ျပီး သူ႔အတြက္ ေစ်းကြက္လုိအပ္ခ်က္ ျဖည့္ႏုိင္ဖုိ႔ အခ်ိန္အပုိရယ္လုိ႔ မရွိပါဘူး။ အလုပ္နဲ႔ပဲ နပန္းလုံးေနခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ အလုပ္တဖက္နဲ႔ ပင္ပန္းေပမဲ့ သမီးအတြက္ အတတ္ႏုိင္ဆုံး အခ်ိန္ေပးႏုိင္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားရပါတယ္။ ကြ်န္မ ငယ္ငယ္က အေမက ကြ်န္မကို အၿမဲ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ၿကည့္ျပီး လုိအပ္တာမွန္သမွ် လုပ္ေပးေနက် ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္မမွာေတာ့ သမီးအေပၚ ဒီလုိ မျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္တဲ့အတြက္ အရမ္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါတယ္။ သမီးေလးက ကြ်န္မထက္ ကေလးထိန္း အမ်ဳိးသမီးအေပၚမွာ ပိုျပီး ခင္တြယ္ေနတာကုိ ျမင္ရေတာ့လည္း ပုိျပီး ခံစားရပါတယ္။

ျပီးေတာ့ အလုပ္ကို မနက္ေစာေစာသြားျပီး ေစာေစာျပန္လာရတဲ့ ကြ်န္မနဲ႔ အလုပ္ထဲမွာပဲ တခ်ိန္လုံး အခ်ိန္ကုန္ျပီး ညဥ့္သန္းေခါင္မွ ျပန္လာရတတ္တဲ့ ခင္ပြန္းျဖစ္သူတုိ႔ တစ္အိမ္ထဲေနလုိ႔မွ စကားတစ္ခြန္းေျပာဖုိ႔ အခ်ိန္ ရွားပါးလာပါျပီ။ တျဖည္းျဖည္း အေနေ၀းလာၾကသလုိပါပဲ။ ႀကံဳေတာင့္ႀကံဳခဲ အလုပ္နားရက္ေတြမွာလည္း စကားေျပာ အဆင္မေျပႏုိင္ဘဲ ရန္ပြဲေလးေတြကသာ ေနရာယူလာၾကပါတယ္။ အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္အျပစ္ကိုပဲ တစ္ေယာက္က ျမင္လာၾကပါတယ္။ နားလည္မႈ မေပးႏုိင္ၾကေတာ့သလုိ နားလည္ဖုိ႔လည္း မၾကိဳးစားခ်င္ေတာ့ပါဘူး။

တစ္ညမွာေတာ့ ခင္ပြန္းသည္က ဗုိက္ေအာင့္တယ္လုိ႔ ေျပာေပမဲ့ သာမန္ ေလထုိးတယ္ေလာက္ပဲ ထင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ပတ္အၾကာမွာေတာ့ ရုိးရိုးဗုိက္ေအာင့္တာ မဟုတ္ဘဲ အစာအိမ္ကင္ဆာရဲ႕ လကၡဏာျဖစ္ေၾကာင္း သိလုိက္ရပါတယ္။ ေရာဂါအေၾကာင္း သိလုိက္ရခ်ိန္မွာ ကြ်န္မတုိ႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားမိၾကပါတယ္။ ကြ်န္မတုိ႔ရဲ႕ အနာဂတ္တစ္ခုလုံး မႈန္၀ါးသြားသလုိပါပဲ။ ကြ်န္မ ခင္ပြန္းကို အရမ္းခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း ဒီအခ်ိန္က်မွ ေသေသခ်ာခ်ာ သိလိုက္ရပါတယ္။ အခ်စ္စစ္ကုိ သိႏုိင္ဖုိ႔ ဒီေလာက္အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး ေစာင့္ခဲ့တာကို အရမ္းႏွေျမာမိပါတယ္။

ကြ်န္မခင္ပြန္း ကြ်န္မတုိ႔အနားကေန ခြဲခြာသြားေတာ့မယ္ဆုိတာ သိလုိက္ရမွ သူ႔ရဲ႕ တန္ဖုိးေတြျဖစ္တဲ့ သူေပးခဲ့တဲ့ လုံျခံဳမႈ၊ သူတာ၀န္ေက်ေအာင္ ထမ္းခဲ့တဲ့ မိသားစုတာ၀န္၊ သူ႔ရဲ႕ မေဖာက္ျပန္တဲ့ သစၥာတရားေတြကုိ ေက်းဇူးတင္ တန္ဖုိးထားရေကာင္းမွန္း သိလာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္ေႏွာင္းသြားမွ ေနာင္တေတြ တေပြ႔တပိုက္ၾကီး ရခဲ့တဲ့ ကြ်န္မလုိ မျဖစ္ေစဖုိ႔ ခ်စ္တဲ့သူတုိင္းကို သတိေပးခ်င္ပါတယ္။

ကုိယ္ခ်စ္ရတဲ့သူကို ဆုံးရႈံးရေတာ့မယ္ဆုိတဲ႔ ေနရာမွာ ငါသာဆုိရင္ဆုိျပီး ၀င္ခံစားၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ သူ႔ကိုသာ တကယ္ ဆုံးရႈံးရမယ္ဆုိတဲ့အသိ ဝင္လာရင္ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ မေျပလည္မႈေတြက ေျဖရွင္းလုိက္လုိ႔ ရပါတယ္ဆုိတဲ့အသိ ၀င္လာၿပီး ႏွစ္ေယာက္အတူရွိရတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြကို တန္ဖုိးထားတတ္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ခ်စ္ရတဲ့သူကိုလည္း ေ၀မွ်ျပီး ခံစားၾကည့္ခုိင္းပါ။ ခံစားခ်က္ခ်င္း နားလည္ျပီး ထပ္တူက်ႏုိင္ၾကပါေစ။

ခင္သူဇာ

Credit: Trend Myanmar