"သဝန္တိုစိတ္ ဘယ္ကလာ"
သံသယဟာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္စလံုးကို ပူေလာင္ေစပါတယ္။ သမီးရည္းစား ခ်စ္သူဘဝမွာ အမ်ားအားျဖင့္ ႀကံဳၾကရတာကေတာ့ သဝန္တိုတတ္တဲ့ ခ်စ္သူေတြကိုပါ။ သဝန္တိုတတ္တဲ့ အသိုင္းအဝန္း က်ယ္ျပန္႔လာတဲ့အခါမွာ သဝန္မတိုတတ္ရင္ပဲ မခ်စ္ေတာ့သလို တဘက္လူက ထင္တတ္ၾကေသးတယ္။ ဒီလိုထင္သူ မ်ားလာတာနဲ႔အမွ် သေဘာထားျပည့္ဝေၾကာင္း ျပႏိုင္တဲ့သူက ရွားလာပါေတာ့တယ္။ တကယ္ သဝန္မတိုတဲ့တိုင္ေအာင္ အနည္းဆံုးကေတာ့ ခ်စ္သူအလိုက် သဝန္တိုျပၾကရတာကိုး။
တကယ့္ကို သဝန္တိုတတ္တဲ့သူေတြကို ခ်စ္သူေတာ္မိ၊ လက္ထပ္ ေပါင္းသင္းမိတဲ့သူေတြဟာ ကံဆိုးသူေတြပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္ သူတို႔သဝန္တို စိတ္ႀကီးရင္ ႀကီးသေလာက္ မိမိရဲ႕ခ်စ္သူ၊ လက္တြဲေဖာ္ကို ခ်ဳပ္ျခယ္လာ၊ ခ်ဳပ္ကိုင္လာ၊ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာေတြ၊ သံသယေတြ မ်ားလာလို႔ပါပဲ။ ဒီေတာ့ တဖက္သူမွာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ ျပည့္ျပည့္ဝဝ မရရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ အမ်ားသြားတဲ့ေနရာကို ခ်စ္သူ (သို႔မဟုတ္) အိမ္ေထာင္ဘက္ သေဘာမတူဘဲ သြားခြင့္မရွိ၊ အမ်ားလုပ္တဲ့အလုပ္ကို သူ သေဘာမတူဘဲ လုပ္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူး မဟုတ္လား။
လုပ္မိရင္ ႏွစ္ေယာက္ကိြဳင္ပူမယ္၊ စကားမ်ားမယ္၊ ရန္ျဖစ္မယ္၊ ျပတ္စဲေကာင္း ျပတ္စဲႏိုင္တယ္ေလ။ ခ်စ္သူေတြ အျဖစ္နဲ႔ကေတာ့ သည္းခံႏိုင္တာေပါ့။ အိမ္ေထာင္သက္ၾကာလာေတာ့ တဖက္က ေရရွည္ သည္းခံႏိုင္ပါေတာ့မလား။
သဝန္တိုစိတ္ ဘယ္ကလာလဲလို႔ ဆန္းစစ္ၾကည့္လိုက္ရင္ မယံုၾကည္စိတ္က ျမစ္ဖ်ားခံလာႏိုင္သလို၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ လြန္ကဲစိတ္ကေနလည္း ျမစ္ဖ်ားခံလာႏိုင္ပါတယ္။
မယံုၾကည္စိတ္ဆိုတာ သူကိုယ့္ကို တကယ္ခ်စ္တာပါလို႔ မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့စိတ္၊ တနည္းအားျဖင့္ တဖက္သားရဲ႕ အခ်စ္ကို မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့စိတ္ေပါ့။ ဒီစိတ္က ေဖာက္ျပန္ခဲ့ဖူးတဲ့ ရာဇဝင္ရွိတဲ့ သမီးရည္းစား (သို႔မဟုတ္) အိမ္ေထာင္ဖက္ကို ရထားသူေတြမွာ ျဖစ္ႏိုင္သလို ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကို မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့ သူေတြမွာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေဖာက္ျပန္တတ္သူ ရထားေတာ့ ထပ္ေဖာက္ျပန္မလား သံသယေၾကာင့္ သဝန္တို စိတ္ျဖစ္လာသလို ကိုယ့္အရည္မခ်င္းအေပၚ ယံုၾကည္မႈ မရွိသူေတြက်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ သဝန္တိုသလဲဆိုတာကိုေတာင္ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာမႈ မျပဳႏုိင္ေတာ့ဘဲ ခ်စ္လို႔ပါလို႔ အာလႊဲ၊ လွ်ာလႊဲ ေျပာတတ္ၾကတယ္။
ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကို မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့သူေတြဟာ သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္သူ (သို႔ဟုတ္) အိမ္ေထာင္ဖက္ထက္ ရုပ္ျပမလွသူ၊ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ရွိသူ၊ ကိုယ္အဂၤါ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ရွိသူ၊ ေရာဂါရွိသူေတြအျပင္ အရည္အခ်င္းပိုင္း ဆိုင္ရာမွာလည္း တဖက္လူေလာက္ မထက္ျမက္သူ၊ မျပည့္စံုသူ၊ စိတ္အားငယ္မႈ အခံရွိေနသူေတြလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဘာျဖစ္လို႔ ခ်စ္သူအေပၚ သဝန္တိုသလဲဆိုတာကို မသိခ်င္ေတာ့ဘဲ ခ်စ္လို႔ဆိုၿပီး အလြယ္ေျပာလို႔ သူတို႔အားနည္းခ်က္ကို ဖံုးကြယ္လိုသူေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ယံုၾကည္စိတ္လြန္ကဲလို႔ သဝန္တိုသူေတြက်ေတာ့ အတၱ လြန္ကဲသူေတြလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ငါထင္တာအမွန္၊ ငါလုပ္တာအမွန္လို႔ တယူသန္ေတြလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုယံုၾကည္စိတ္ လြန္ကဲသူေတြကို လက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ စဥ္းစားမိရင္ေတာ့ ေျခလွမ္းမကၽြံခင္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ပါ။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ သူ႔အတၱနဲ႔ သူ႔တယူသန္စိတ္ထားေၾကာင့္ ကိုယ္သာလွ်င္ တသက္တာလံုး ဝမ္းနည္းေၾကကြဲရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြဟာ တဖက္သားရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳႏိုင္သူေတြ၊ ထည့္မစဥ္းစားလိုသူေတြလည္း ျဖစ္တယ္ေလ။
မယံုၾကည္စိတ္နဲ႔ သဝန္တိုတတ္တဲ့ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးေတြကို အေကာင္းဆံုး ကုစားႏိုင္ဖို႔က သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ယံုၾကည္မႈရွိလာေအာင္ လုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ကိုယ့္ကို တကယ္ခ်စ္တာပါလို႔ ယံုၾကည္လာႏိုင္ေအာင္၊ ကိုယ္တိုင္က အရည္အခ်င္း ျပည့္ဝသူမို႔ သူကိုယ့္ကို ပစ္ပယ္မသြားဘူး၊ ကိုယ့္ထက္သာသူကို ရွာမတြဲဘူးဆိုတာကို ကိုယ့္ဘာသာ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ရင္း ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကိုလည္း ကိုယ္ ျမႇင့္တင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သဝန္တိုေန႐ံုနဲ႔ ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာကို မတည္ေဆာက္ႏိုင္ဘူး မဟုတ္လား။ သူ႔ကို အထိုက္အေလာ်က္ ယံုၾကည္မႈ ထားလိုက္ပါ။ ေဖာက္ျပန္ခ်င္တဲ့သူဟာ ေဖာက္ျပန္မွာပဲမို႔ သူ ေဖာက္ျပန္သြားလည္း ကိုယ့္အရည္အခ်င္းနဲ႔ကိုယ္ သူ႔ထက္သာတဲ့သူနဲ႔ ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး တည္ေဆာက္ျပႏိုင္တယ္ မဟုတ္လား။
ယံုၾကည္စိတ္ လြန္ကဲသူေတြကေတာ့ သူ႔အတၱကို သူမေလွ်ာ့ခ်သေရြ႕၊ သူ႔ရဲ႕ တယူသန္မႈကို ကိုယ္တိုင္ မေျပာင္းလဲသေရြ႕ သူ႔စိတ္ေျပာင္းလဲဖို႔ နည္းလမ္းမရွိပါဘူး။
ခ်စ္တဲ့သူတိုင္း သဝန္မတိုတတ္သလို သဝန္တိုမွ တကယ္ခ်စ္တတ္တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ထားျပည့္ဝတဲ့သူေတြက တဖက္သားကို နားလည္မႈေပးတယ္။ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးတယ္။ ကိုုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈရွိတယ္။ တဖက္သားကို မလြတ္မလပ္ျဖစ္ေအာင္ အခ်စ္လို႔ အခ်ိဳသပ္ၿပီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားေလ့ မရွိပါဘူး။ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ သဝန္တိုျခင္း ခြဲျခားႏိုင္ပါေစေလ။
Credit: ရတု (Burmesehearts.com)
No comments:
Post a Comment